Bu hafta sonu Türk futboluna damga vurmuş iki kıymetli kadronun maçı var. Göztepe ile Altay, İzmir derbisinde karşı karşıya gelecek.
Kurtuluş Savaşı’nda birlikte omuz omuza çarpışmışların maçı bu aslında… İzmir gençlerinin büyük yokluk içinde vatanı kurtarmak için yaptıkları önemli çabanın akabinde Cumhuriyet’in kurulması ve akabinde bu altın gençlerin birinci mecliste kurucu milletvekili olarak vazife yapmaları hala hafızalarda taze hatıradır.
Tüm Türkiye’nin göz bebeği gençlerin 1925 yılında Aydın seyahati dönüşünde kendi ortalarında hengameleri ve Güzelyalılı bir küme insanın trenden inişleri ve akabinde Altay’dan kopup Göztepe’yi kurmaları.
‘Keşke trenden inmeselerdi İzmir bölünmezdi’ diyorlar fakat ben birebir görüşte değilim. İki kulübün birbirini ateşlemesi ve yıllardır süren büyük rekabeti yalnızca İzmir futboluna değil Türk futboluna adeta büyük renk kattı. Tahminen 30 yıldır iki kulüp de inişli çıkışlı periyotlar yaşıyor ve bugün Süper Lig’de tepe yarışında değiller lakin futbol tarihimizin en kıymetli derbilerinden birisi hala günümüzde oynanacak ve biz de bu olguya tanıklık edeceğiz.
1967 yılında Altay ile Göztepe’nin finalinde tüm Türkiye nefeslerini tutmuş ve gayret 2-2 sona ermişti. Para atışı sonrası Altay kupaya uzanırken alanda iki kadro futbolcuları birbirine sarılıp hem sevinç ve hem hüzün gözyaşlarını birbirleriyle paylaşmışlardı. O finalin unutulmaz kahramanları bir devir her sene buluşup o maçı doyasıya yaşayıp kupanın önünde birlikte fotoğraf çekiyorlardı. O periyodun ünlü sanatkarları Altay ve Göztepe fotoğraflarıyla pozlar veriyorlardı. Zeki Alasya-Metin Akpınar’ın bu fotoğrafını kim unutabilir ki?
Çok istatistiğe girmek istemiyorum lakin Altay’ın bilhassa son 35 yılda Göztepe’ye karşı üstünlüğü var. Takım bakımından daha güçlü olan ve toparlanma sürecine giren Göztepe mi, yoksa transfer yasaklısı olmasına karşın büyük direniş gösteren Altay mı kazanır, nitekim kestirmek zor!
Yıllar içinde iki kadroda da forma giyen birçok isim oldu. Göztepeli bir ağabeyimiz anlaşmıştı;
1980’lerde gergin geçen bir maç sonrası Altaylılar, Göztepeli İrfan’a büyük reaksiyon göstermiş. Sonraki dönem İrfan, Altay’a transfer olduğunda siyah beyazlı tribünler ayağa kalkmıştı. Ancak birebir İrfan, dönem sonunda Altay’ı şampiyonluğa ulaştırdığında omuzlarda taşınmıştı. Göztepe’nin efsane oyuncusu Nevzat Güzelırmak’ın Altay teknik yöneticiliği yapması o vakitler yadırganmıyordu.
Altay ve Göztepe’nin üst seviye yöneticilerinin güzel dost olduklarını biliyorum. Göztepeli Talat Papatya’nın TFF idare konseyine seçilmesinde Altay başta olmak üzere İzmir kulüplerinin büyük dayanağı oldu.
Maalesef son yıllarda taraftarlar ortasında çıkan tartışma ve hengamelerin iki kulüp tarihini bilmeyen holiganlar tarafından çıkarılması ne acı…
İzmir Valisi Yavuz Selim Köşger’in derbiyi Altaylı taraftarlara açması çok kıymetli bir karar. Fakat bu jest karşılıksız kalmamalı. Maça gidecek iki ekip taraftarları olaylardan uzak durmalı. Unutmamalı ki daha çok Göztepe-Altay derbileri izleyeceğiz.
Ben bu ulu iki grup ortasındaki maçları İngiltere’deki Liverpool-Everton derbilerine benzetiyorum. Bu derbiye daima birlikte sahip çıkmalıyız. Hengamelerin değil, saha içi gayretlerin anlatıldığı maçları konuşmalıyız. İzmir derbilerindeki kalite yükselsin ki kentin futbol markası yükselsin.
Süper Lig’de maç yok. Ulu Göztepe ile Büyük Altay maçının Türkiye’de tıpkı saatte oynanacak Hırvatistan-Kanada, Dünya Kupası maçından daha çok izleneceğine eminim. Hak edenin kazandığı bir derbi olmasını diliyorum. Her şey İzmir futbolu için..